วันอังคารที่ 9 ธันวาคม พ.ศ. 2551

You And Me - Olympic Song 2008



สามก็ก ฉบับ ผลาญชาติ ผลาญแผ่นดิน

กาลครั้งหนึ่ง ไม่นานมานี้ ในแผ่นดินแห่งหนึ่งที่ปัญญาชน ขาดความสำนึกรับผิดชอบต่อส่วนรวม กลับสำนึกต่อกลุ่มตนเอง แก่งแย่งทรัพย์แผ่นดิน ใครมือยาวสาวได้สาวเอา ต่างฝ่ายต่างมีเหตุผลสนับสนุนข้ออ้างกลุ่มตนเอง บ้านเมืองไม่มีขื่อมีแป คนโตแกล้งทำเป็นเด็ก เด็กแกล้งทำเป็นใหญ่ ไม่รู้ถูกผิด เด็กๆในแผ่นดินจดจำตัวอย่างวันนี้ อีกสามชั่วโคตร ยังไม่รู้จะเลือนลางแบบชั่วๆหรือไม่ ความเลวทรามมันแพร่กระจายได้อย่างรวดเร็ว ในยุคโลกร้อน หรือยุค เหี้ยกินกบ ( นกกระสาแปลงร่างเป็นเหี้ยมากินกบ )

สติ ของปัจเจกชนเท่านั้น จะเป็นบารมีให้แก่ตน เส้นทางแห่งความหายนะ พลันหดสั้นลงเมื่อต่างฝา่ยต่างหาวิธีล้างผลาญกัน ฤาจะเป็นอุบัติวิกฤตแห่งกงวิวัฒน์ หรือคำสาบแช่งเมื่อสามชั่วโคตรก่อนนั้น

สวนกระแสโลกอย่างบัดซบที่สุดเลยอะ อาระยำข่มขืนเหี้ยเจ้าเก่าประชาวิบัติหางเหลือง เหี้ยเจ้าใหม่ผลาญประชาชนหางแดง ดู ดู้ ดู ดูมันทำ แม้ว่าพวกมึงทั้งหลายไม่เอา บริหาร ก็ยังมีหนทาง แม้ไม่เอา นิติ ก้ยังมีหนทาง ลามไปตุล ก็ยังพอมีทาง กระทำย่ำยีกันไป แต่พวกมึงไม่มีสิทธิ์มาทำลาย วัฒนธรรมอันดีงามที่สั่งสมกันมานมนาน อย่าได้ผุดมาเกิดอีกเลย ไปที่ชอบเร็วๆ นะไอ้แกน ชุมนุมไร้อาวุธมันปกติ
แต่พวกมึงและไอ้แกนว่าไม่มีอาวุธ ไอ้สันดาน ดุ้นที่ในมือพวกมึงถ้าไม่ใช่อาวุธมาขอยืมตีหัวไอ้แกนลองดู ขอทีเดียว เก่งนักไปช่วยสามจังหวัดใต้ดีกว่า สร้างปัญหาใต้แล้วยังสร้างปัญหาใน กทม อีก ทำร้ายชาติ ทำลายสังคม ทำร้ายคนฃาติเดียวกันเอง เวรกรรม

หิ่งห้อย

ไม่มีความคิดเห็น: